Ey karındaş bir sözüm var tut sımâh, Zikre meşgul ol sakın olma irâh

Ey karındaş bir sözüm var tut sımâh,

Zikre meşgul ol sakın olma irâh.

Ey karındaş bir sözüm var kulak ver,

Zikre meşgul ol sakın olma irâh.

Zikir hakikatte ise Allah Teâlâ ile sohbet etmektir. Rasûlüllah sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdu ki;

“Rabbini zikret, isterse sana ‘deli’ desinler.”

Zikir kurulmuş saat gibidir, bir kere kurdun mu dünyâ ve âhiret artık durmaz ve bir daha da kurulması gerektirmez. Bu zikir de acaba nasıl bir zikirdir: Zikr‐i hafi (gönülden zikir) Allah, Allah, Allah dır. Çünkü Zikr‐i cehri (sesli zikretme) devamlı olmaz.

Ey karındaş bir sözüm var tut sımâh,

Zikre meşgul ol sakın olma irâh.

Kim ki zikre gice gündüz sa’y eder,

Nûr‐i gönlünde ediser irtisâh.

Şol gönülde kim devama ire ol,

Ermez anın sîretine infisâh.

Âşka düşüp râhat‐ı mihnet olur,

Derd‐i yâr ile eder dâim surâh.

Ey Niyâzî âkibet ol yâr ile

Vahdet eder darlık olur insilâh.

Ey karındaş bir sözüm var tut sımâh,

Zikre meşgul ol sakın olma irâh.

Ey karındaş bir sözüm var kulak ver,

Zikre meşgul ol sakın olma irâh.

Zikir hakikatte ise Allah Teâlâ ile sohbet etmektir. Rasûlüllah sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdu ki;

“Rabbini zikret, isterse sana ‘deli’ desinler.”

Zikir kurulmuş saat gibidir, bir kere kurdun mu dünyâ ve âhiret artık durmaz ve bir daha da kurulması gerektirmez. Bu zikir de acaba nasıl bir zikirdir: Zikr‐i hafi (gönülden zikir) Allah, Allah, Allah dır. Çünkü Zikr‐i cehri (sesli zikretme) devamlı olmaz.

Rasûlüllah sallallâhü aleyhi ve sellem:

“Cenâb‐ı Hakk’ın iki ni’meti vardır, verdimi, bir daha geri almaz. O ni’metlerin biri zikirdir. Bir adam bir kere zikri kurdumu bir daha durmaz. Diğer ni’meti de gözündeki perdeyi aldırmasıdır. Bir adamın gözünden perdeyi kaldırdımı bir daha gözüne perde koymaz” buyurmuştur.

Zikir kulun kalbinin pasını söken bir aracıdır. Onun ile önce kalpteki birçok haset sökülür. Çünkü bir kul Allah (c.c) zikri ile meşgul iken kötü bir fiiliyatta bulunması mümkün değildir. Bu yüzden kul daim onun zikri ile meşgul olmalıdır.

Allah âdın zikredelim evvelâ
Vâcib oldur cümle işde her kulâ
Allah âdın her kim ol evvel anâ
Her işi âsân ider Allah anâ
Allah âdı olsa her işin önü
Hergiz ebter olmaya ânın sonu
Her nefesde Allah âdın di müdâm
Allah âdıyle olur her iş tamâm
Bir kez Allah dese aşk ile lisân
Dökülür cümle günah misl-i hazân
İsm-i pâkin pâk olur zikr eyleyen
Her murâda erişür Allah diyen

Kim ki zikre gice gündüz sa’y eder,

Nûr‐i gönlünde ediser irtisâh.

Kim ki zikre gece gündüz çalışırsa,

Gönlünde nuru sabit olur.

Her kim gece gündüz onun zikri ile uğraşırsa onun gönlünde Allah (c.c) muhabbeti artar ve onun gönlünde sabit kalır. Çünkü daim onunla yürür, onunla konuşur, onun ile görür ve onun ile sohbet eder.

Ben kırk yıl hak ile alışveriş ettim

Onlar beni halk ile alışveriş ettim sandılar

                                       Beyazit-i Bestami Hz.

Şol gönülde kim devama ire ol,

Ermez anın sîretine infisâh.

Şu gönülde kim ona devam ederse,

Onun haline ve karakterine bozulma olmaz.

Kim Allah (c.c) zikrine devam ederse daima huzur içinde olur. Çünkü Allah (c.c) Kur’ an da “Kalpler ancak Allah’ın zikir ile mutmain olurlar”  Rad 28 buyurmuşlardır. Çünkü bu dünyada bize huzur verecek yegâne varlık O dur. Bütün dünya zevkleri insana bir gün gına verir ancak onun zikrinin sonu yoktur. Çünkü sonsuz bir manevi huzur ve zevk vermektedir.

Âşka düşüp râhat‐ı mihnet olur,

Derd‐i yâr ile eder dâim surâh.

Âşka düşünce sıkıntı rahatı olur,

Yârin derdi ile dâima delik deşik olur.

Aşk ehli derdinin dermanın kendinden olduğunu bildiği için o dert ile iyi geçinir ve Aşka ulaşır. Ve aşka ulaşan kullar için bir sıkıntı kalmaz. Çünkü artık yar ile her yer gülzardır.

Girdim dert iline

Sundular bir bade

İçtim anı yane yane

Kandım aşka ya Rasulallah

Dost ilinde her hane

Bana oldu aşina

Kalmadı hiçbir masiva

Kandım aşka ya Resulallah

Girdim dostun bağına

Gördüm her yer olmuş nar

Yar ile her yer oldu bana Gülizar

Kandım aşka ya Resulallah

Yârin derdi bir kez kulun gönlüne düştü mü artık ona derman yoktur. O daim yârin tecellilerini seyrana dalar ve onun ile mest olur. Gönlü onun aşkından pare pare olur.

Ey Niyâzî âkibet ol yâr ile,

Vahdet eder darlık olur insilâh.

Ey Niyâzî sonunda o yâr ile

Vahdet eder darlık deri gibi soyulur.

Yar ile birlikte olan Vahdeti Vücutta kaybolur ve bütün sıkıntılarından soyunur. Çünkü kendinde varlık olduğunu söyleyen kullar sıkıntıdan kurtulamaz. Ancak soyunup benliğinden sıyrılanlar rahat eder.