Bahr içinde katreyim bahr oldu hayrân bana,

Bahr içinde katreyim bahr oldu hayrân bana,

Ferş içinde zerreyim arş oldu seyrân bana.

Dost göründü çün ayân kalmadı bir şey nihân,

Tûfân olursa cihân bir katre tufân bana.

Sûrette nem var benim sîrettedir ma’denim,

Kopsa kıyâmet bugün gelmez perişân bana.

Kâf‐ı dil Ankâsıyım sırrın âşinâsıyım,

Endişeler hâsıyım ad oldu insân bana.

Niyâzî’nin dilinden Yûnus durur söyleyen,

Herkese çü can gerek Yûnus durur cân bana.

Bahr içinde katreyim bahr oldu hayrân bana,

Ferş içinde zerreyim arş oldu seyrân bana.

Deniz içinde bir damlayım ama deniz hayrândır bana,

Yeryüzünde içinde zerreyim ama arş seyrân oldu bana.

Denizi bir damlanın içine sığmış ve saklanmış olarak kimse görmüş müdür?

İnsanda bu ummanın içinde bir katredir ama ondan ayrı değildir. Katre denize karışınca kendiside umman olur.

Dost göründü çün ayân kalmadı bir şey nihân,

Tûfân olursa cihân bir katre tufân bana.

Dost açıkça göründü bir şeyi gizli kalmadı,

Tûfân olursa cihân bir katre tufân olmuş bana.

Kul bu dünyada kafa gözü ile Hak görünmez. Ancak Kamil bir kula intisap ederek ondan ilim tahsil eder ve gönül gözünü açarsa dost yüzü her yandan görünür. Perdeler ortadan kalkar ve her şey açıkça görülür. Her yanda Hakkı gören kul için artık dünya debdebesinden kurtulmuş ve dünyada tufan olsa dahi o onun için bir katre kadardır.

Sûrette nem var benim sîrettedir ma’denim,

Kopsa kıyâmet bugün gelmez perişân bana.

Asıl içtedir özüm benim surette neyim var,

Bugün kıyâmet kopsa gelmez perişanlık bana olmaz.

Allah kullarının dış görünüşlerine bakmaz, kalplerine nazar eder. Bir kişinin dışı ne kadar süslü olsa dahi önemli olan içinin güzelliğidir. Bu yüzden biz iç güzelliğine, huy ve ahlaka önem vermeliyiz. Sireti maden olana kıyamet dahi kopsa tesir etmez. Zira dünyada bir kez ölen ikinci kez ölüm acısını tatmaz. O sebepten dolayı kullar “Ölmezden evvel ölünüz” hadisine nail olmalı ki kıyametten emin olsunlar.

Kâf‐ı dil Ankâsıyım sırrın âşinâsıyım,

Endişeler hâsıyım ad oldu insân bana.

Gönül Kaf Dağı’nın Anka kuşuyum sırrın âşinâsıyım,

Düşünceler hâsıyım insân ad oldu bana.

Gönül ruhu remz eder Kafdağı da bedendir. Kim bu beden kafesinden kurtulursa Anka kuşu odur.  İnsan sadece kemik, et, kandan ibaret değildir. İnsan manadır. Eğer sadece kemik, et ve kan parçası olduğunu düşünenler var ise onlara insan diyemeyiz, zira bütün bu özellikler hayvanda da vardır. İnsanı diğer varlıklardan ayıran en belirgin özellik derin düşünme yetisidir. Bu özellik ona insan vasfını kazandırır.

Niyâzî’nin dilinden Yûnus durur söyleyen,

Herkese çü can gerek Yûnus durur cân bana.

Niyâzî’nin dilinden söyleyen Yûnus’tur,

Herkes için can gerekse Yûnus benim cânımdır.

Niyazi’nin dilinden Yunus dürür den maksat bu âlemde kelam eden haktan başkası değildir. Zira öz olan Allah’tır. İnsan ise sadece bir surettir.

Ete kemiğe büründü

Yunus deyu göründü

                    Yunus Emre Hazretleri